Tubergijski

Tubergijski ( –  język z grupy języków tubergijskich, język urzędowy Tubergii, Soronga, Tubergijskiej Republiki Szczęścia, Kardżanu, Siamuru, dawnych kolonii tubergijskich w 5 świecie. Zapisywany jest alfabetem łacińskim (od -98 w.) i cyrylicą (od 2 w.).

Typ: Alfabet

Kierunek pisania: od prawej do lewej

Rodzaj zapisu: Łacina i Cyrylica

Alfabet tubergijski

- latin

A a [ɑ], B b [ɓ], C c[ʦ], Ç ç / Ch ch^ [ʧ], Ch ch [ʤ], D d[ɖ], E e[ɛ], F f[ɸ], G g[ɣ], Ğ ğ[ɢ], H h[h], I i[ɪ], İ ı[ʏ],

J j [ʓ], K k [ʞ], L l[ɬ], M m[ɯ], N n[ɲ] O o[ɔ], Ö ö[ɵ,ɔ],

P p[p], R r[ɹ], S s[ʂ], Ş ş / Sh sh^ [ʃ], Sh[ʒ], T t[ʇ], U u [ʉ],Ü ü [ɩ,ʉ], V v[ʋ], W w[ʊ],Y y [ʝ], Z z[ʐ], Zh zh^[ʒ]

^ - w przypadku zapożyczeń angielskich; rzadko używane

- cyryllic

Wszystkie istoty ludzkie rodzą się wolne i równe pod względem godności i praw. Są obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni działać wobec siebie w duchu braterstwa.

Tekst w języku tubergian:

Içi sağiras ayimci şardiniz asapağli i gesherli chird süz

ğesemek i fenehset. Ayimci chavdaş tantazin i çöçkde sumeni i besashe jasachi külantağ sesme in brateridan

darağlaç.

Tekst IPA:

it͡ʃi saɢiɾas aʝimt͡si ʃaɾdiniʐ asapaɢli i ɣeʓeɾli d͡ʒeɾd syʐ ɣesemek i ɸenehset. Aʝimt͡si d͡ʒaʋdaʃ tantaʐin i t͡ʃyt͡ʃkde sʉmeni i ɓesaʒe ʒasad͡ʒi kɪlantaɢ sesme in ɓɾateɾidan daɾaɢlat͡ʃ