Języki 5 świata, strona 1

Enribski (Enribião lenguãjo)- język z grupy języków enribskich. Język urzędowy kolonii enribskich, Enribii i autonomii enribskich. Wymowa:

a,á,ã czyta sie jako a

b czytane jako b

c po a,o,u,á,ó,ã,ú czytane jako k

c po e,é,i,í czytane jako s

ç czyta sie jako s

d czytane jako d

e,é czytane jako e

f czyta sie jako f

g czyta sie jako g

ĝ czytane jako ch

h czytane jako h

i,í czytane jako i

j czyta sie jako ż i zi

k czytane jako k

l czytane jako l

ll czytane jako j

m czytane jako m

n czyta sie jako n

ñ czytane jako ni

o,ó czyta sie jako o

p czyta sie jako p

qu czyta sie jako kw

que czyta sie jako ke

r czytane jako r

s czytane jako s

t czytane jako t

ti czytane jako sj

tx czytane jako cz

tç czytane jako c

tz czytane jako c

u,ú czytane jako u

w czyta sie jako ł

x czytane jako sz

v po a,á,o,ó,u,ú czytane jako w

v po ã,e,é,i,í czytane jako f

y po samogłoskach czytane jako j

y po spółgłoskach czytane jako i

z czytane jako z

Tubergijski ( –  język z grupy języków tubergijskich, język urzędowy Tubergii, Soronga, Tubergijskiej Republiki Szczęścia, Kardżanu, Siamuru, dawnych kolonii tubergijskich w 5 świecie. Zapisywany jest alfabetem łacińskim (od -98 w.) i cyrylicą (od 2 w.).

Typ: Alfabet

Kierunek pisania: od prawej do lewej

Rodzaj zapisu: Łacina i Cyrylica

Alfabet tubergijski

- latin

A a [ɑ], B b [ɓ], C c[ʦ], Ç ç / Ch ch^ [ʧ], Ch ch [ʤ], D d[ɖ], E e[ɛ], F f[ɸ], G g[ɣ], Ğ ğ[ɢ], H h[h], I i[ɪ], İ ı[ʏ],

J j [ʓ], K k [ʞ], L l[ɬ], M m[ɯ], N n[ɲ] O o[ɔ], Ö ö[ɵ,ɔ],

P p[p], R r[ɹ], S s[ʂ], Ş ş / Sh sh^ [ʃ], Sh[ʒ], T t[ʇ], U u [ʉ],Ü ü [ɩ,ʉ], V v[ʋ], W w[ʊ],Y y [ʝ], Z z[ʐ], Zh zh^[ʒ]

^ - w przypadku zapożyczeń angielskich; rzadko używane

- cyryllic

Wszystkie istoty ludzkie rodzą się wolne i równe pod względem godności i praw. Są obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni działać wobec siebie w duchu braterstwa.

Tekst w języku tubergian:

Içi sağiras ayimci şardiniz asapağli i gesherli chird süz

ğesemek i fenehset. Ayimci chavdaş tantazin i çöçkde sumeni i besashe jasachi külantağ sesme in brateridan

darağlaç.

Tekst IPA:

it͡ʃi saɢiɾas aʝimt͡si ʃaɾdiniʐ asapaɢli i ɣeʓeɾli d͡ʒeɾd syʐ ɣesemek i ɸenehset. Aʝimt͡si d͡ʒaʋdaʃ tantaʐin i t͡ʃyt͡ʃkde sʉmeni i ɓesaʒe ʒasad͡ʒi kɪlantaɢ sesme in ɓɾateɾidan daɾaɢlat͡ʃ

Języki tubergijskie

Cechy charakterystyczne:

- ğ wymawia się twardo np.: asapağli [asapaɢli] - wolny

- ch wymawia się jak dż np.: chadiği [ʤɑɖɪɢɪ] - wielki

- sh wymawia się jak ż np.: Shardin [ʒɑɹɖɪɲ] – Shardin

- dż używają tylko w zapożyczeniach polskich i tureckich np.:

turkish: Cansu , tubergian: Dżansu

- c wymawia się jak polskie c

- nie wymawia się ğ miękko

- nie wymawia się c jako dż (dla nich to czysty debilizm)

- ö i ü wymawia się różnie np.: Röse [ɹɔʂɛ], Chökkaş [ʤʏʞʞɑʃ]

- ı wymawia się jak spłaszczony y

- w wymawia się jak polskie ł

- Ch [cz], Sh [sz] i Zh [ż] wypowiada się według słów zapożyczonych z angielskiego